Op 19 april 1976 ben ik geboren in Santa Cruz de La Palma. Hoofdstad van een Spaans klein eiland. Het is een hoofdstad met de gezelligheid van een dorp. La Palma is een van de zeven Canarische Eilanden; hoewel het Spaans is, met zijn taal en cultuur, ligt het geografisch in het middel van de Atlantische Oceaan omsloten door water. Mensen denken bij de Canarische Eilanden aan vakantie met veel zon, het hele jaar lekker weer en lekker luieren aan het strand, maar voor een Canarische heeft het eiland een heel andere betekenis.
De eilandbewoner begrijpt dat het eiland een barrière is, omdat de witte golven van de zee je niet makkelijk weg laten gaan. Iemand van het vasteland heeft dit niet, want na de grens van zijn land komt er meer land. De uitdaging is kleiner, er zijn geen hindernissen om verder te gaan. Niemand waardeert meer wat reizen betekend als het eilander.

Eilander zijn is verder kijken
En eilander zijn is dromen….
Pedro Lezcano (1956)

Eilander zijn betekent niet allen het feit dat je op een stuk land bent geboren omringd door water. Het bepaald ook ons karakter en onze manier om de wereld om ons heen te bekijken. Ik vermoed dat deze omstandigheden in mijn geval mijn voorkeur voor fantasie en verbeelding verklaren. Je kan dromen van wat je niet hebt. Ik heb mijzelf altijd gezien als een soort “Alice in Wonderland”.

Ik weet nog het moment dat ik besloot fotograaf te worden. Ik was veertien en de zonondergang aan bekijken aan het strand in Fuencaliente (in het zuiden van La Palma). Ik had zo’n scène al honderd keer gezien maar deze keer had ik er andere ogen voor. Een gebeurtenis verliest de magie wanner het gewoon wordt. Voor een eilander is de zon aan de horizon is een dagelijks beeld, net als een schilderij boven de bank. Terwijl ik deze sublieme scène bewonder, denkt aan wat er achter in de horizon ligt, denkt aan de onmetelijkheid van deze wereld verder dan de zee. Besloot dat ik in staat wilde zijn om dit soort speciale momenten vast te kunnen leggen. In dat moment besloot ik mij wijden aan het maken van beelden.

Toen ik achttien was verhuisd ik naar Tenerife, waar ik aan de Kunstacademie studeerde. Daar leerde ik niet allen de kunst van het schilderen en tekenen, maar ook de basis van fotografie. En wat nog belangrijker is, het toepassen van de oude schilderkunst in een modern jasje; de grafische vormgeving.

Afgestudeerd aan de Kunstacademie besloot ik dat mijn wereld te beperkt was, en koos ik ervoor om mijn horizon te gaan verbreden. De volgende stap was fotografie studeren in Engeland. Op deze manneer wisselde ik niet alleen mijn fysieke wereld maar ook de cultuur waarin ik geboren en opgevoed was.

Drie jaar later had ik mijn fotografie studie afgerond en was ik verliefd geworden op een Nederlandse man. Opnieuw verhuisde ik naar een ander land, Nederland waar ik mij nu thuis voel.

Over de jaren en met drie landen achter de rug heb ik mijn oorspronkelijke wens vervuld. Ik ken de wereld aan de andere kant van het water grens, en hoewel ik soms mijn eiland mis, ik zou nooit de vrijheid van vasteland opgeven. Maar ik zal altijd voor de rest van mijn leven de wereld bekijken door de ogen van een eilander en dit zal voor altijd mijn werk beïnvloeden.

---